Մունաթռոժ կատուն մի քանի բան ունի ասելու, որ երկար ա մեջը պահել, ու էլ հավես չունի նույն տեմպերով շարունակի: Բայց դե հիմա, ինչ արած, կոկորդիս ա հասել, պիտի ասեմ:
Մհմ. Էնքան բան ունեմ ասելու, որ չգիտեմ ինչից սկսեմ:
Ժողովուրդ ջան, օրինակ ինչի
՞ մեկ-մեկ(լավ, խաբեցի, մեկ-մեկ չէ :/) լինում են մարդիկ, ովքեր ուրիշների կյանքով հետաքրքրվում են ավելի շատ, քան իրենց սեփականով: Ինչի
՞ ա էտ մարդկանց կյանքի իմաստը դառնում սրա-նրա մասին ինֆոռմացիա ման գալը, բամբասելը, խառնվելը ամեն առիթով և առանց: Ինքնահաստատման նոր ձև ա
՞:
Մանրամասն քննարկել սրա-նրա կյանքը հլը հերիք չի, մի բան էլ ուրիշների փոխանցել լռիվ աննկարագրելի տեսքով, սեփական տեսակետն էլ հետը խառնած: Բա՞ իմաստը: Հա, հասկանալի ա ու ոչմեկի կողմից չի հերքվուն էն փաստը, որ բամբասել բոլորն էլ սիրում են, դա ինչ-որ չափով օկ ա, բայց ոչ էն դեպքում, երբ դա արդեն հասնում ա էս անդուր աստիճանի, որ սկսում ես սեփական խոսքերտ նենց իմաստափոխված լսել, որ ինքտ էս շշմում: ինչ-որ քննադատություններ են սկսում հասնել, նամյոկներ, խոսակցություններ: Քիչ ա մնում գնաս ուրիշներից հարցնես ինքտ քո կյանքից:
Ինչի
՞: Դուք զբաղմունք չունե
՞ք: Չե
՞ք կարում սեփական կյանքով ապրեք ու ձեր սեփական կյանքը քննարկեք: Ինչի
՞ ա պետք քննարկել թե ով ում հետ ա մոտիկ, ով ում հետ ա ընկերություն անում, ով որ ա գնում, ինչ ա ուտում և ալյն: Ի
՞նչ իրավունքով եք ընդհանրապես ձեր վրա վերցնում դատավորի պարտականություններ: Ի
՞նչ իրավունք ունեք որոշել, թե դիմացինը ինչ անի, ում հետ ընկերություն անի, ինչ շրջապատ իրան ընտրի և այլ նման բաներ: Ձեր ի
՞նչ գործ: Ի
՞նչ կապ ունեք դուք դրա հետ:
Բամբասեք նա զդառովյե, բայց մի հասցրեք մարդուն էն աստիճանի, որ դեմ դիմաց արտահայտի էն, ինչ ձեր մասին իրականում մտածում ա: Վստահ եմ, նման դեպքերում կարծիքը դրական չի լինում:
Շատ տարածված տենդենց ա, մարդիկ մոտիկ են լինում, հետո ինչ-ինչ պատճառներով էլ չեն շբվում, ու գնա~ց, իրանցից ինչ-որ մեկը մյուսի մասին սև մուր ա սկսում թափել: Կամ թվում ա, թե նեղացրել ա, ու սկսում ա ի պատասխան նեղացնել: Մի շրջապատից մյուս շրջապատ սկսում ա անպետք ինֆոռմացիաի պատոկ փոխանցվել, պարզ չի ինչի համար, ինչ նպատակով: Ի
՞նչ օգուտ ա դա տալու? Կամ ի
՞նչ վնաս? Ու
՞մ? Նենց չի որ խոսքերով կարելի ա վատություն անել, ինչպես ասում ա ինձ շատ մոտիկ մարդկանցից մեկը "չոռնի պիառ տոժե պիառ":
Ունեք ձեր կյանքը, զբաղվեք դրանով: Ուրիշներին թողեք հանգիստ:
GET A FUCKING LIFE, PEOPLE!
Չեմ խորանա: Մի տեսակ էսքանն էլ էր շատ:
Հուսով եմ, ասելիքս պարզ էր:
Շեշտում եմ` նիչեվո լիչնըվը: Ուղղակի մտքեր են:
Ըհըն, կատուն խոսաց, հանգստացավ :)
Միու~
